Ddim cweit wedi fy hudolu gan Casanova

Yn ôl llawer, Casanova yw bwyty Eidaleg orau’r brifddinas. Yn ôl ei gwefan, amcan perchnogion y bwyty (Antonio Cersosimo, Luca Montuori ac Angelo Montuori) yw dod â gwir flas Eidalaidd i Gaerdydd. Er mwyn cyflawni’r amcan yma, maen nhw’n ymfalchïo yn y ffaith eu bod nhw’n: 1) adnabod pob un o’u cyflenwyr; 2) ond yn cynnig bwydlen gryno; 3) ond yn defnyddio cynnyrch tymhorol a lleol.

Roedd yr rhain i gyd yn rhesymau mwy na digon da i mi archebu bwrdd yno ar y 4^ydd o Fehefin 2013.

Yr unig beth am leoliad Casanova yw ei hygyrchedd. Yn anffodus, mae’r olygfa wrth edrych allan o’r bwyty yn hyll, yn bennaf oherwydd maes parcio salw NCP, a hefyd oherwydd ysmygwyr o dafarn drws nesaf - City Arms, sydd yn ymgynnull yno.

Does dim angen llawer o amser i ddarllen y fwydlen oherwydd cyn lleied o opsiynau sydd ar gael. Dwi’n gwybod bod hwn yn destun beirniadaeth gan rhai o bobl sydd wedi bwyta yn Casanova ond mi oedd y fwydlen yn ddigon cytbwys fy marn i. Yn ogystal, dwi’n meddwl bod cael bwydlen fwy cyfyng yn aberth gwerth chweil os ydy hyn yn sicrhau pryd da o fwyd. 

Yr unig wendid weles i oedd y ffaith bo’r prisiau’n osodedig: £15 am un cwrs; £22 am ddau gwrs; a £26 am dri chwrs. Dwi’n dweud posib oherwydd dwi’n ystyried £15 am Agnello (rac o gig oen wedi’i rhostio gydag ysgwydd wedi’i frwysio, pastai tatws a llysiau gwyrdd wedi’u goginio gyda garlleg a thomato) yn rhesymol tu hwnt, ond yn hynod o ddrud am Risotto (reis Carnaroli traddodiadol gydag asbaragws a chaws parmesan wedi’i aeddfedu am 36 mis).

I ddechrau ces i’r Terrina (terîn cyw iâr, asparagws a ham, salad dail cymysg gyda dresin mwstard).

Blasus iawn. Blas y cyw iâr yn amlwg iawn ac yn gweithio’n dda gyda’r ham hallt. Roedd yr asbaragws al dente ynghyd â’r crostini yn cynnig gwead gwrthgyferbyniol a phleserus. Yr unig wendid oedd cael dau ddarn bach o crostini - gyda darn hael o terrina - roedd angen mwy.

Ces i’r Maiale fel prif gwrs: bola mochyn wedi’i rostio’n araf gyda phicl twym; selsigen gartref gyda ffa wedi’u barbeciwio; a phwdin gwaed gyda phiwrî afal.

Wedi i mi gwpla’r pryd, rhwystredigaeth oedd y teimlad pennaf. Rhwystredigaeth oherwydd iddo fe bron iawn a bod yn bryd arbennig. Mi oedd bola’r mochyn wedi cael ychydig gormod o dân, ac haenen dop y braster ddim digon crimp. Mi oedd gweddill y pryd yn flasus iawn, y finegr o’r picl twym yn torri trwy fraster y bola yn wych, pwdin gwaed hallt yn gweddu’n berffaith gyda melystra piwrî’r afal; ac mi oedd y selsigen gyda’r orau dwi erioed wedi blasu.

Roedd gwin safonol y bwyty i fod yn sych. Doedd e ddim, ac am bum ceiniog yn brin o chwe phunt am wydr, ‘roeddwn i’n disgwyl gwell.

Pwdin. Gyda Pannacotta, Dolce di Riso a Torta al Cioccolato ar yr un fwydlen, mi oedd y dewis yn un anodd. Ar ôl ychydig o feddwl es i am y clasur, Tiramisû.

Fel mae’r llun yn dangos, mae maint y pwdin yn hael iawn. Fy argraff gyntaf oedd ei fod e’n rhy hael – yn enwedig ar ôl y dau gwrs blaenorol. Ond gyda’r bisgedi Savoiardi yn llaith o’r coffi a’r Marsala, a’r caws mascarpone yn ysgafn, llwyddais i fwyta’r tiramisu heb ormod o drafferth! Un sypreis neis oedd y darnau siocled tywyll yn cuddio rhwng y bisgedi a’r caws. Mi oedd e’n wrthgyferbyniad da ac yn gwbl wahanol i’r arfer.

Gyda gwydred o win melys Passito Sagrantino ac espresso cyn i mi adael, daeth y bil i £77 ar gyfer dau – rhesymol iawn am bryd nos yn y brifddinas.

Gydag ambell i fân-newid fan hyn a fan draw, dwi’n sicr y bydd Casanova yn fwyty o safon uchel iawn.

Casanova

13 Quay St

Caerdydd

CF10 1EA

029 2034 4044

@CasanovaCardiff