O fwyta bwcedaid o gyw iâr o KFC i ddilyn diet fegan mae gennym ni gyd berthynas unigryw â bwyd. Rhywle rhwng y ddau begwn yma mae modd crisialu’ch perthynas chi gyda bwyd, perthynas sydd we wedi’i lywio ar sail addysg am fwyd, cwmpawd moesol, magwraeth, barn ar yr amgylchedd a ffactorau tebyg. Ble ydych chi ar hyd y continwwm hwn?
Er fy mod i’n hoff iawn o fwyd ac yn bwyta allan yn rheolaidd rydw i’n teimlo’n llai sicr am fy mherthynas i gyda bwyd. Rydw i’n gwynebu penbleth mawr. Er mwyn deall y penbleth yma, beth am i ni ddechrau ar un pegwn o’r continiwm: KFC.
Mae’r cadwyni fel KFC, Burger King a McDonalds yn dominyddu’r farchnad. Maen nhw’n dominyddu oherwydd bod y bwyd yn rhad, yn gyfleus ac yn flasus. Mae’n gwbl ‘normal’ i fwyta’r bwyd yma. I fod yn berffaith onest, dwi’n bwyta tua un Big Mac o McDonalds bod deufis. Mae’r cyfartaledd yma’n lleihau serch hynny am ddau brif reswm.
Mae hyn yn bersonol i bawb ond os taw dyma sut mae’r cig yn cyrraedd y plat…sori, bwced, dydw i ddim am lenwi pocedi y cyfalafwyr menter.
Dyma yw’r gwirionedd tu nôl i’r cig rydym ei fwyta. Yn bersonol, dydw i ddim yn cytuno gyda’r camdrin o’r fath. Dydw i ddim am gyfrannu at hyn trwy brynu cig rhad felly. Barn personol yw ho n a ma lladd-dai ‘da’ yn y diwydiant ond dwi’n tybio bydd mwyafrif ohonom yn ail feddwl ein perthynas gyda chig ar ôl deall y realiti:
Mae ffermio dwys er mwyn ateb galw cig garwyr yn niweidio’r planed. Mae’r Cenhedloedd Unedig wedi adrodd bod effaith ffermio anifeiliaid yn waeth na’r diwydiant trafnidiaeth yn ei gyfanrwydd ac mae’n gyfrifol am golli erw o’n coedwigoedd bob eiliad. Yn bersonol, dydw i ddim am gyfrannu at yr ystadegau yma. Dydw i ddim felly am fwyta cig sydd yn deillio o ffermio dwys.
Mae’r ffactorau yma wedi arwain i mi fwyta llai o gig ac os oes angen rhoi label ar fy mherthynas dwi’n ‘flexiterian’. Yn agosach at begwn fegan na phegwn KFC. Trwy fod yn flexitarion dwi’n cydymffurfio gyda ‘norm’ diwylliannol, dosbarth canol a dwi wedi teimlo’n gyfforddus yn y gofod yma. Mae’r teimlad cyfforddus yma yn erydu’n raddol serch hynny wrth i mi ddeall mwy am y pwnc.
Erbyn heddiw, rydw wedi cyrraedd pwynt ble dwi’n cwestiynu fy safbwynt presennol ac mae erthygl gan David Mitchell yn crisialu’r penbleth sy’n fy ngwynebu’n berffaith:
Ethics, practically speaking, are relative. Our ethical compasses are calibrated according to the norms of the time in which we live. So I eat dead animals because I was brought up to eat dead animals. It seemed like almost everyone did when I was younger, and the tiny minority who didn’t certainly had lots of cheese and eggs. It was normal, and it still is normal, just a bit less so.
It’s not uncommon, in the history of human societies, for things once deemed normal to start being deemed wrong. Sometimes it’s something like homophobia, sometimes it’s something like openly criticising those in power – it depends on the time and the society. Maybe all these vegans are harbingers of such a change. It annoys me because it makes me worry that I’m becoming a victim of history, just like all the animals I’ve eaten.
Dwi’n gofidio yn yr un modd a phwy a ŵyr ble fydda i ar hyd y continwwm yn 2019. Rhaid i mi gyfaddef fy mod i’n gogwyddo mwy at begwn feganiaeth neu lysieuaeth nac un o’r opsiynau arall ar hyn o bryd.
Mae’r cadwyni fel KFC, Burger King a McDonalds yn dominyddu’r farchnad. Maen nhw’n dominyddu oherwydd bod y bwyd yn rhad, yn gyfleus ac yn flasus. Mae’n gwbl ‘normal’ i fwyta’r bwyd yma. I fod yn berffaith onest, dwi’n bwyta tua un Big Mac o McDonalds bod deufis. Mae’r cyfartaledd yma’n lleihau serch hynny am ddau brif reswm.
- Moesol
Mae hyn yn bersonol i bawb ond os taw dyma sut mae’r cig yn cyrraedd y plat…sori, bwced, dydw i ddim am lenwi pocedi y cyfalafwyr menter.
- Amgylcheddol
Mae ffermio dwys er mwyn ateb galw cig garwyr yn niweidio’r planed. Mae’r Cenhedloedd Unedig wedi adrodd bod effaith ffermio anifeiliaid yn waeth na’r diwydiant trafnidiaeth yn ei gyfanrwydd ac mae’n gyfrifol am golli erw o’n coedwigoedd bob eiliad. Yn bersonol, dydw i ddim am gyfrannu at yr ystadegau yma. Dydw i ddim felly am fwyta cig sydd yn deillio o ffermio dwys.
Mae’r ffactorau yma wedi arwain i mi fwyta llai o gig ac os oes angen rhoi label ar fy mherthynas dwi’n ‘flexiterian’. Yn agosach at begwn fegan na phegwn KFC. Trwy fod yn flexitarion dwi’n cydymffurfio gyda ‘norm’ diwylliannol, dosbarth canol a dwi wedi teimlo’n gyfforddus yn y gofod yma. Mae’r teimlad cyfforddus yma yn erydu’n raddol serch hynny wrth i mi ddeall mwy am y pwnc.
Erbyn heddiw, rydw wedi cyrraedd pwynt ble dwi’n cwestiynu fy safbwynt presennol ac mae erthygl gan David Mitchell yn crisialu’r penbleth sy’n fy ngwynebu’n berffaith:
Ethics, practically speaking, are relative. Our ethical compasses are calibrated according to the norms of the time in which we live. So I eat dead animals because I was brought up to eat dead animals. It seemed like almost everyone did when I was younger, and the tiny minority who didn’t certainly had lots of cheese and eggs. It was normal, and it still is normal, just a bit less so.
It’s not uncommon, in the history of human societies, for things once deemed normal to start being deemed wrong. Sometimes it’s something like homophobia, sometimes it’s something like openly criticising those in power – it depends on the time and the society. Maybe all these vegans are harbingers of such a change. It annoys me because it makes me worry that I’m becoming a victim of history, just like all the animals I’ve eaten.
Dwi’n gofidio yn yr un modd a phwy a ŵyr ble fydda i ar hyd y continwwm yn 2019. Rhaid i mi gyfaddef fy mod i’n gogwyddo mwy at begwn feganiaeth neu lysieuaeth nac un o’r opsiynau arall ar hyn o bryd.
No comments:
Post a Comment